عدم مناسب سازی اماکن دولتی و عمومی در شهر برازجان برای معلولین
عدم مناسب سازی اماکن دولتی و عمومی در شهر برازجان برای معلولین
نویسنده: سید ناصر شهبازی؛ کارشناس مددکاری اجتماعی
برازجان، مرکز شهرستان دشتستان و دومین شهر بزرگ استان بوشهر است. شهر برازجان همچون تمام شهرهای بزرگ ایران دارای مکان های اداری، درمانی، بانک ها، سالن های ورزشی، مکان های مذهبی و تفریحی و … است که شهروندان برای رفع نیازهای اولیه زندگی خود به این مکان ها مراجعه کرده و از خدمات آنجا استفاده می کنند. ولی این سوال نیز مطرح است که آیا تمام شهروندان می توانند به راحتی از این اماکن استفاده کنند؟
با نگاهی هوشمندانه می توان متوجه شد که جواب این سوال «خیر» است، زیرا زیر ساخت های شهری، متناسب با قشر خاصی از جامعه مناسب سازی نشده است؛ قشر خاصی که مطالبه گر حقوق مربوط به خود هستند، ولی متأسفانه مسئولین جوابگوی آنها نیستند؛ معلولین…
«معلول»، به افرادی اطلاق می شود که به تشخیص کمیسیون پزشکی سازمان بهزیستی بر اثر ضایعه جسمی، ذهنی، روانی یا توأم، اختلال مستمر در سلامت و کارایی عمومی وی ایجاد شود، به طوری که موجب کاهش استقلال فرد در زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی شود.
هر شخصی در هر زمان یا مکانی بر اثر سانحه ای ممکن است دچار معلولیت شود، پس معلولیت پدیده ای نیست که فقط مختص بیماری مادر زاد باشد.
متأسفانه شهر برازجان به طور مطلوب مناسب سازی نشده است؛ به وضوح می بینیم که معلولین برای استفاده ساده از یک عابر بانک دچار مشکل هستند. سوالی که از مسئولین خواهم پرسید این است که آیا واقعا تاکنون یک بار خود را جای معلولین گذاشته اند؟ آیا یک فرد معلول با صندلی چرخ دار می تواند از پله های جلوی بانک ها استفاده کند؟ چرا معلولین برای رفتن به یک اداره یا بانک از قسمتی که به اصطلاح مناسب سازی شده است، باید دچار مشکل شوند؟
«معلولین برای اینکه در جامعه شکوفا شوند و مثل تمام انسان های عادی زندگی راحت و بدون دغدغه ای داشته باشند، حق و حقوق مشخصی دارند که باید به آنها رسیدگی شود.»
طبق قوانین جامع حمایت از معلولان، دولت موظف است زمینه‌های لازم را برای تأمین حقوق معلولان، فراهم و حمایت‌های لازم را از آنها به عمل آورد. کلیه وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و موسسات و شرکت‌های دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظفند در طراحی، تولید و احداث ساختمان‌ها و اماکن عمومی و معابر و وسایل خدماتی به نحوی عمل نمایند که امکان دسترسی و بهره مندی از آنها برای معلولان همچون افراد عادی فراهم شود و کلیه وزارتخانه‌ها، سازمان ها، موسسات و شرکت‌های دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی مجازند تا سقف مجوزهای استخدامی سالانه خود، افراد نابینا و ناشنوا و معلولین ضایعات نخاعی واجد شرایط را رأساً به صورت موردی و بدون برگزاری آزمون استخدامی به کار گیرند. در حالی که یکی از وظایف دولت واجتماع حمایت کامل مادی و معنوی از معلولین است، این کمبود ها در تمام کشور احساس می شود و مختص شهر برازجان نیست.
و اما طرح پیشنهادی برای مسأله معلولین
ـ می توان با تدبیر و برنامه ریزی دقیق مسأله اشتغال تعدادی از معلولین را در شهر برازجان فراهم کرد
ـ ایجاد اماکن تفریحی با توجه به ساختار مناسب سازی شده مختص افراد با هر معلولیت خاصی
ـ اختصاص دادن خط ویژه اتوبوس برای تسهیل رفت و آمد افراد معلول به صورت رایگان یا نیم بها، ایجاد بالابرهای مختص افراد معلول با صندلی چرخدار مدنظر قرار گیرد که فرد معلول برای انجام امورات اداری به راحتی بتواند از آن استفاده کند، با توجه به ایجاد کتابخانه صوتی در شهر برازجان که به همت انجمن نابینایان افتتاح شده و شروع به کار کرده است، حمایت مناسب مالی و مکانی صورت گیرد.
تحقق این مسائل، همکاری همه جانبه ای از طرف موسسات دولتی و غیر دولتی و حمایت خیرین را می طلبد.
